خوب,لعنتش کن,این باید پاسخی مبهم و مبهم باشد,زیرا من می خواهم تا حد ممکن از حریم شخصی این مرد محافظت کنم - و همچنین به دلیل این که چندین سال است,و من تمام جزئیات را کاملاً به یاد نمی آورم.من به اندازه کافی به یاد می آورم که یک پاسخ دقیق (اما عمداً مبهم) به شما بدهم,اما هیچ عکس زیبایی از خال کوبی های خوب دریافت نمی کنید.
ما چندین مشتری داشتیم که دوست داشتند وارد ایده هایمان شوند,و بعد بکشید,اما در مورد تصمیم گیری در مورد طراحی نهایی و عملی شدن آن ناراحت هستیم.این پسر یکی از بدترین ها بود.با این حال,ما در مورد آن بسیار تحمل داشتیم,به چند دلیل بسیار معتبر.اولین,او چندین زخم داشت که به وضوح زخم های گلوله بود.دومین,علی رغم اینکه در اواسط / اواخر دهه 60 است,او همان چیزی است که معمولاً به عنوان خرس مرد توصیف می شود.سوم,او لهجه قوی روسیه داشت.چهارم,او ورود خود را به ایالات متحده توصیف کرد,و متعاقبا به دست آوردن تابعیت ایالات متحده,به عنوان او \"نقص\" از اتحاد جماهیر شوروی.و در نهایت,ما دیدیم که چگونه او نسبت به چراغ امنیتی که بیرون مغازه مان داشتیم واکنش نشان داد.
برای تنظیم صحنه,ابتدا باید یک مقدمه به شما بدهم: ببینید,بخش سیگار کشیدن در فروشگاه خال کوبی خارج از منزل بود,به طور طبیعی,و بنابراین گروهی از افراد سیگاری و غیر سیگاری غالباً در آنجا که هیچ تاتو کردن ادامه نمی یابد ، در آنجا آویزان می شوند.این گروه در جلوی مغازه جمع شده بودند,بنابراین هر کس به دنبال هنرمندان بود ، هنگام نزدیک شدن به فروشگاه ، گروه را می دید.برای روشنایی درب جلو یک چراغ امنیتی فعال شده با حرکت وجود داشت,و به گونه ای تنظیم شده بود که اگر ما نسبتاً در نزدیکی مغازه بمانیم,ادامه نخواهد یافت؛ .
همچنین لازم به ذکر است که مربی خال کوبی من (صاحب مغازه) یک تفنگدار دریایی بود (2nd Recon).او در طی اوایل / اواسط دهه 80 برای چند سال در آنجا بود. ,تنها چیزی که در زمان خدمت وی اتفاق افتاد ، گرانادا بود,و او مجبور به رفتن نشد.زمان او تقریباً صرف تمرینات تمرینی بود,در حال گل زدن در گل,و داشتن سلامتی وی به طور دائم در معرض آلودگی آب در باتلاق لجون.گفت,مربی من بیش از آموزش کافی برای تشخیص واکنش مشتری روسی ما نسبت به چراغ امنیتی ما داشت.
تقریباً مانند هر مشتری,دوست روسی ما در خارج به این گروه می پیوندد.شبها اغلب در آنجا بودیم.معمولا,چراغ امنیتی فعال نمی شود. ,اما معمولاً در غروب ، هرکسی که می خواست آویزان شود ، قبلاً در آنجا بود.اما وقتی این کار باعث شد,و روسی در آنجا 2026 WOW بود.قطعاً کلمه ای بود که به ذهن خطور کرد.
اکنون,علیرغم این واقعیت که من در آن چه که منطقاً می توان منطقه جنگ نامید ، بزرگ شدم -
من از فلاش بک ها شنیده ام,اما قبلاً هرگز ندیده بودم که چنین اتفاقی بیفتد,به رغم داشتن هزار تن از دوستان و خانواده نظامی.وقتی چراغ امنیتی مثل همین روشن شد,این روس بلافاصله در جنگ سرد بازگشت,و او قصد داشت کل ارتش های سرخ را که تنها دستی گرفته بود ، به دست گیرد.و او این بار قرار نبود از دست بدهد,یا.
بعد از این اتفاق چند بار افتاد,تصمیم گرفتیم چراغ امنیتی را خاموش کنیم.
این روسی - خوب,من باید او را اینگونه بنامم _ آمریکایی_,که به نظر می رسد در روسیه به دنیا آمده است - در مورد کشور پذیرفته شده خود بسیار میهن پرست بود.خال کوبی که او می خواست - و بهم ریخت,و بارها و بارها طراحی بار دیگر را ترسیم کرد - یک آرایش بیش از حد وطن پرستی از نمادهای آمریکایی بود.او می خواست که این مرکز به یکی از بزرگترهای خود محور باشد,جای زخم های برجسته تر گلوله.(من برای محاسبه کالیبی که باید درگیر باشد لرزیدم,و مهارت پزشک که او را زنده نگه داشته است.ما داستان را پشت سر جای زخم نگرفتیم,اما این تصور جدی را گرفتیم که یادداشتی از نقصان وی است.
خال کوبی آنقدر خاطره انگیز نبود.من هرگز مرد را فراموش نخواهم کرد,و نه شدت احساسات او در مورد میهن جدید خود.