Goed,verdorie,dit zal een vaag antwoord moeten zijn,omdat ik de privacy van deze man zoveel mogelijk wil beschermen - en ook omdat het al een aantal jaren geleden is,en ik herinner me niet alle details perfect.Ik herinner me genoeg om je een nauwkeurig (maar opzettelijk vaag) antwoord te geven,maar je krijgt geen mooie foto's van mooie tatoeages.
We hadden verschillende 'klanten' die graag binnenkwamen om ideeën te bespreken,en zie dan opgesteld,maar kronkelde rond over het feitelijk beslissen over een definitief ontwerp en het voor elkaar krijgen.Deze man was een van de ergste.Echter,we waren er erg tolerant over,om een aantal zeer geldige redenen.Eerste,hij had meerdere littekens die duidelijk kogelwonden waren.Tweede,ondanks dat hij midden / eind 60 was,hij is wat gewoonlijk wordt beschreven als een beer van een man.Derde,hij had een sterk Russisch accent.Vierde,hij beschreef zijn aankomst in de VS.,en vervolgens het verkrijgen van het Amerikaanse staatsburgerschap,als hem 'overlopen' van de USSR.En tenslotte,we zagen hoe hij reageerde op het beveiligingslicht dat we buiten onze winkel hadden.
Om de scène in te stellen,Ik moet je eerst wat achtergrondinformatie geven: zie,de rookafdeling van de tattoo shop was buiten,van nature,en dus hing een groep van zowel rokers als niet-rokers daar vaak rond als er geen tatoeage aan de gang was.De groep verzamelde zich bij de voordeur van de winkel,zodat iedereen die op zoek was naar de artiesten de groep zou zien als ze de winkel naderden.Er was een bewegingsgestuurd veiligheidslicht om de voordeur te verlichten,en het was zo ingesteld dat als we relatief dicht bij de winkel bleven,het zou niet komen; .
Ik moet ook vermelden dat mijn tattoo-mentor (de eigenaar van de winkel) een marinier was (2e verkenning).Hij was een paar jaar in de vroege / midden jaren 80; ,het enige interessante wat er gebeurde tijdens zijn dienst was Grenada,en hij kon niet gaan.Zijn tijd was zo ongeveer het besteden van trainingsoefeningen,vloeken tegen modder,en zijn gezondheid permanent aangetast door de waterverontreiniging in Swamp Lejeune.Dat gezegd hebbende,mijn mentor had meer dan genoeg training om de reactie van onze Russische cliënt op ons beveiligingslicht te herkennen.
Zoals bijna elke klant,onze Russische vriend zou zich buiten bij de groep voegen.We waren er vaak 's nachts.Meestal,het beveiligingslampje zou niet worden geactiveerd; ,maar meestal tegen de avond was iedereen die zou komen rondhangen al aanwezig.Maar toen het werd geactiveerd,en de Rus was daar ... WOW.'Trigger' was absoluut een woord dat in me opkwam.
Nu,ondanks het feit dat ik ben opgegroeid in wat redelijkerwijs een oorlogsgebied genoemd kan worden--
Ik heb gehoord van flashbacks,maar ik had er nog nooit een zien gebeuren,ondanks het feit dat ze tonnen militaire vrienden en familie hebben.Toen het beveiligingslampje zo ging branden,deze Rus was onmiddellijk terug in de Koude Oorlog,en hij stond op het punt het hele Rode Leger alleen te nemen.En hij zou deze keer niet verliezen,een van beide.
Hierna gebeurde het een paar keer,we besloten het beveiligingslampje uit te laten.
Deze Rus - nou,Ik zou hem dit _American_ moeten noemen,die toevallig in Rusland is geboren - was buitengewoon patriottisch over zijn geadopteerde land.De tatoeage die hij wilde - en dit veranderde,en het ontwerp van keer op keer aangepast - was een hyperpatriottische opstelling van Amerikaanse symbolen.Hij wilde dat het om een van zijn grotere zou gaan,meer indrukwekkende kogellittekens.(Ik huiver om het kaliber te berekenen dat betrokken moet zijn geweest,en de vaardigheid van de dokter die hem in leven hield.) We hebben het verhaal achter het litteken niet begrepen,maar we kregen sterk de indruk dat het een aandenken was aan zijn afvalligheid.
De tatoeage zelf was niet zo gedenkwaardig.Ik zal de man nooit vergeten,noch de intensiteit van zijn gevoelens over zijn nieuwe thuisland.