ดี,สาปมัน,นี่จะต้องเป็นคำตอบที่คลุมเครือเศร้า,เพราะฉันต้องการปกป้องความเป็นส่วนตัวของผู้ชายคนนี้ให้มากที่สุด - และเพราะมันเป็นเวลาหลายปี,และฉันจำรายละเอียดทั้งหมดไม่ได้อย่างสมบูรณ์.ฉันจำได้ดีพอที่จะให้คำตอบที่ถูกต้อง,แต่คุณจะไม่ได้รูปสวย ๆ ของรอยสักที่สวยงาม.
เรามี 'ลูกค้า' หลายคนที่ชอบเข้ามาพูดคุยแนวคิด,และดูแล้ววาดขึ้น,แต่กลับเบี่ยงเบนไปจากการตัดสินใจเกี่ยวกับการออกแบบขั้นสุดท้ายและทำให้เสร็จ.ผู้ชายคนนี้แย่ที่สุดคนหนึ่ง.อย่างไรก็ตาม,เราทนต่อมันได้มาก,ด้วยเหตุผลที่ถูกต้องหลายประการ.เป็นครั้งแรก,เขามีแผลเป็นหลายแผลเป็นที่เห็นได้ชัดว่ามีบาดแผล.ที่สอง,ทั้งๆที่อยู่ในช่วงกลาง / ปลายยุค 60,เขาเป็นสิ่งที่อธิบายโดยทั่วไปว่าเป็นหมีของผู้ชายคนหนึ่ง.ที่สาม,เขามีสำเนียงรัสเซียที่แข็งแกร่ง.ที่สี่,เขาอธิบายถึงการมาถึงของเขาในสหรัฐฯ,และการได้รับสิทธิการเป็นพลเมืองสหรัฐฯในเวลาต่อมา,ในขณะที่เขา 'defecting' จากสหภาพโซเวียต.และในที่สุดก็,เราเห็นว่าเขาตอบสนองต่อไฟรักษาความปลอดภัยที่เรามีนอกร้านค้าของเราอย่างไร.
เพื่อกำหนดฉาก,ฉันต้องให้พื้นหลังเล็กน้อยก่อน: ดู,แผนกสูบบุหรี่ที่ร้านสักก็อยู่ข้างนอก,เป็นธรรมชาติ,และกลุ่มของทั้งผู้สูบบุหรี่และผู้ไม่สูบบุหรี่มักจะออกไปเที่ยวที่นั่นเมื่อไม่มีรอยสักเกิดขึ้น.กลุ่มรวมตัวกันที่ประตูหน้าร้าน,ดังนั้นใครก็ตามที่มองหาศิลปินจะเห็นกลุ่มขณะที่พวกเขาเข้าหาร้านค้า.มีสัญญาณไฟเตือนความปลอดภัยที่เปิดใช้งานการเคลื่อนไหวเพื่อให้แสงสว่างที่ประตูหน้า,และมันก็ตั้งไว้ว่าถ้าเราอยู่ค่อนข้างใกล้ร้าน,มันจะไม่เกิดขึ้น .
ฉันควรจะพูดถึงว่าที่ปรึกษาสักของฉัน (เจ้าของร้านค้า) เป็นนาวิกโยธิน (Recon ที่ 2).เขาอยู่ในไม่กี่ปีในช่วงต้น / กลาง 80s; ,สิ่งเดียวที่น่าสนใจที่เกิดขึ้นขณะที่เขารับใช้คือเกรเนดา,และเขาไม่ได้ไป.เวลาของเขานั้นใช้เวลาทำแบบฝึกหัดการฝึกอบรมค่อนข้างมาก,สบถโคลน,และสุขภาพของเขาได้รับผลกระทบอย่างถาวรจากการปนเปื้อนของน้ำที่ Swamp Lejeune.ที่กล่าวว่า,ที่ปรึกษาของฉันมีการฝึกอบรมมากพอที่จะรับรู้ถึงปฏิกิริยาของลูกค้าชาวรัสเซียต่อแสงความปลอดภัยของเรา.
ถูกใจลูกค้าเกือบทุกคน,เพื่อนชาวรัสเซียของเราจะเข้าร่วมกลุ่มข้างนอก.เรามักจะออกไปที่นั่นในตอนกลางคืน.มักจะ,ไฟสัญญาณความปลอดภัยจะไม่เริ่มทำงาน ,แต่โดยปกติแล้วทุกคนที่จะออกไปเที่ยวตอนค่ำก็อยู่ที่นั่นแล้ว.แต่เมื่อมันถูกทริกเกอร์,และรัสเซียอยู่ที่นั่น 2626 WOW.'Trigger' เป็นคำที่อยู่ในใจ.
ตอนนี้,ทั้งๆที่ความจริงที่ว่าฉันเติบโตขึ้นมาในสิ่งที่อาจเรียกได้ว่าเป็นเขตสงคราม -
ฉันเคยได้ยินถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น,แต่ฉันไม่เคยเห็นใครเกิดขึ้นมาก่อน,ทั้งๆที่มีเพื่อนทหารและครอบครัวมากมาย.เมื่อไฟสัญญาณความปลอดภัยเปิดขึ้นมาเช่นนั้น,รัสเซียนี้กลับเข้าสู่สงครามเย็นทันที,และเขากำลังจะรับหน้าที่ส่งกองทัพแดงทั้งหมด.และเขาจะไม่แพ้ในครั้งนี้,ทั้ง.
หลังจากนี้เกิดขึ้นสองสามครั้ง,เราตัดสินใจที่จะปล่อยแสงความปลอดภัยออก.
รัสเซียนี้ - ดี,ฉันควรเรียกเขาว่า _American_ นี้,ที่เกิดขึ้นในรัสเซีย - เป็นผู้รักชาติอย่างมากเกี่ยวกับประเทศบุญธรรมของเขา.รอยสักที่เขาต้องการ - และโค้งไปมา,และปรับเปลี่ยนการออกแบบซ้ำแล้วซ้ำอีก - เป็นการจัดเรียงสัญลักษณ์อเมริกันที่มีใจรักมากเกินไป.เขาต้องการให้มันอยู่กึ่งกลางหนึ่งที่ใหญ่กว่าของเขา,รอยกระสุนที่น่าประทับใจมากขึ้น.(ฉันตัวสั่นเพื่อคำนวณความสามารถที่ต้องมีส่วนร่วม,และความสามารถของแพทย์ที่ทำให้เขามีชีวิตอยู่.) เราไม่ได้รับเรื่องราวเบื้องหลังแผลเป็น,แต่เราได้รับความประทับใจอย่างมากว่ามันเป็นสิ่งที่ระลึกถึงการละทิ้งเขา.
รอยสักนั้นไม่น่าจดจำ.ฉันจะไม่มีวันลืมชายคนนั้น,หรือความรุนแรงของความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับบ้านเกิดใหม่ของเขา.